رنگ دایناسور ها
رنگ مهمترین عامل دیداری برای جلب جفت، استتار، اعلام خطر و ارتباط با دیگر افراد گونه است؛ چیزی که خیلی بدیهی است اینجاست که خزندگان (چه خزندگان خونسرد متعارف مثل مارها و مارمولکها و چه پرندگان که طبق ردهبندیهای نوین یک گروه ویژه از خزندگان هستند) خیلی به رنگ تکیه کردهاند و درباره رنگ حرفهای زیادی برای گفتن دارند. از دید رنگی خوب آنها بگیرید تا پوست و پر و بال رنگی آنها.
پرهای دایناسورها چه رنگی بود؟
هر چند هفته یک بار خبر جدیدی درباره کشف یک دایناسور پردار جدید می شنویم. خب اغلب این سنگوارهها آنقدر خوب حفظ شدهاند که بتوانیم الگوی ریختی پرها را ببینیم و متوجه شویم مثلا فلان دایناسور چقدر روی دمش پر داشته است. اما رنگ پرها در اثر سنگواره شدن از میان میرود. بنابراین تقریبا امیدی وجود نداشت که بدانیم پرهای دایناسورها چه رنگی بوده و دستمان فقط و فقط به تخیل خودمان بند بود. تا اینکه از دو سه سال پیش چند گروه از پژوهشگران دانشگاههای مختلف در رقابتی سخت بر سر تعیین رنگ پرهای دایناسورها توانستند رنگ چند نمونه از دایناسورهای پر دار را تعیین کنند. نتیجه کار خیلی جالبتر از تخیلات ماهرترین تصویرگران پارینه از آب درآمد. روش کار این پژوهشگران بر این حقیقت استوار بود که گرچه سنگواره شدن، رنگها را از میان میبرد؛ اما رنگدانهها هم مثل بقیه اجزای پر سنگواره میشوند و میتوان اندازه آنها را مشخص کرد. تا جایی که دانش امروز ما مشخص کرده، اندازه رنگدانهها ارتباطی تنگاتنگ با رنگ آنها دارد؛ چون ماده سازنده همه آنها بنیانی یکسان دارد. اگر اندازه رنگدانه خیلی کوچک باشد معلوم میشود پرها سپیدرنگ بودند. اگر اندازه رنگدانهها خیلی بزرگ باشد رنگ پرها مشکی خواهد بود. رنگهای زرد، سرخ و قهوهای هم به نسبت در میان این دو حد نهایی قرار دارند. به این ترتیب میدانیم که فلان دایناسور بدنی با پرهای اخرایی و راهراههای سپید داشته و آن دایناسور دیگر مثل کلاغ زاغیهای امروزی پرهای تیره و متالیک و براق داشته است.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.